Εν μέσω πανδημίας και περιοριστικών μέτρων,με τα
σχολεία σε αναστολή λειτουργίας, το Υπουργείο Παιδείας καταθέτει στη
Διαβούλευση ένα νομοσχέδιο, που όπως πολλά προηγούμενα, δεν αντιμετωπίζει
τα μεγάλα και επείγοντα προβλήματα της εκπαίδευσης, δε λαμβάνει υπόψη τις
διεκδικήσεις γονιών, μαθητών κι εκπαιδευτικών αλλά αντιθέτως, χειροτερεύει τους
όρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ανοίγει το δρόμο για την περεταίρω
απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου.
Αναφέρουμε συνοπτικά ορισμένα σημεία του νομοσχεδίου
που αποδεικνύουν τον αντιεκπαιδευτικό του ρόλο, λαμβάνοντας υπόψη και τις
σχετικές ανακοινώσεις των Συλλόγων των Εκπαιδευτικών καθώς και της Ανώτατης
Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας:
1)
Αυξάνει τους μαθητές ανά τάξη. Στα
Νηπιαγωγεία και Δημοτικά προβλέπεται η φοίτηση μέχρι και 26 μαθητών, ενώ για τα
Γυμνάσια και Λύκεια ο αριθμός μπορεί να καθορίζεται κατά βούληση με Υπουργική
Απόφαση! Και όλα αυτά, παρά την
ανάγκη που με μεγαλύτερη έμφαση τονίζεται στις μέρες μας με την πανδημία του
κορονωιού για νέα, σύχρονα και ασφαλή σχολεία, με τήρηση όλων των κανόνων
υγιεινής και προστασίας μαθητών και εκπαιδευτικών.Σε συνάρτηση με τα παραπάνω,
καθιερώνεται ελάχιστος αριθμός μαθητών ανά τάξη στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας,
που θα οδηγήσει σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις τάξεων, σε υποχρεωτικές
μετακινήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών.
2)
Επαναφορά της «τράπεζας θεμάτων». Με εξετάσεις πανελλαδικού τύπου από την Α Λυκείου, το λύκειο
μετατρέπεται σε εξεταστική «αρένα», γίνεται ακόμη πιο ανταγωνιστικό και
προσθέτει ακόμα περισσότερο άγχος στους μαθητές. Η “Τράπεζα Θεμάτων” δεν μπορεί
να λάβει υπόψη το μορφωτικό και κοινωνικό υπόβαθρο κάθε τάξης και κάθε
σχολείου, οι μαθητές οδηγούνται στην τυποποίηση της γνώσης διαβάζοντας μόνο
έτοιμες λύσεις και ωθούνται υποχρεωτικά στα φροντιστήρια για να τα καταφέρουν.
3)
Εισαγωγή αγγλικών στα νηπιαγωγεία. Όπως
αναφέρεται στις ανακοινώσεις των εκπαιδευτικών, επιχειρείται αλλοίωση της φυσιογνωμίας της προσχολικής
αγωγής, η οποία πρέπει να είναι προσανατολισμένη στην κοινωνικοποίηση των
παιδιών, στο δημιουργικό παιχνίδι και στην αισθητική αγωγή
4)
Αξιολόγηση σχολικών
μονάδων κι εκπαιδευτικών. Προωθείται η «εσωτερική» και η «εξωτερική» αξιολόγηση σχολικών
μονάδων και εκπαιδευτικών με βάση τις επιδόσεις των μαθητών και την αξιοποίηση
της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων, κατηγοριοποιώντας, με τον
τρόπο αυτό, τα σχολεία. Στόχος φαίνεται να είναι η δημιουργία
“αυτόνομων” σχολείων, που σταδιακά θα αποκόπτονται από την κρατική
χρηματοδότηση και θα καλύπτουν τις ανάγκες τους μέσα από προγράμματα ή χορηγίες
με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται.
5)
Εισαγωγή «εργαστηρίων
δεξιοτήτων». Αντί για ισότιμη γενική
μόρφωση προωθείται η αποσπασματική και διαφοροποιημένη απόκτηση
δεξιοτήτων. Επίσης, ο αριθμός και ο γεωγραφικός προσδιορισμός των σχολείων
που θα υλοποιούνται αυτά τα προγράμματα θα καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση,
διασπώντας έτσι το ενιαίο της μόρφωσης. Ερωτηματικά εξάλλου δημιουργούνται
σχετικά με το ποιος θα υλοποιεί αυτά τα προγράμματα.
6)
Εισαγωγή των
υποχρεωτικών κανονισμών λειτουργίας των σχολείων με τη άμεση συμμετοχή και
εμπλοκή Δήμων και Περιφερειών. Ένα μέτρο που έρχεται ως επιστέγασμα στη λειτουργία
ενός σχολείου υποχρηματοδοτούμενου, κατηγοριοποιημένου και διαφοροποιημένου,
ανάλογα με τα προτάγματα που θέτουν κάθε φορά οι φορείς της τοπικής
αυτοδιοίκησης. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που εξελίχθηκε η δήθεν προμήθεια
του αναγκαίου εξοπλισμού σε μαθητές και εκπαιδευτικούς για την εξ αποστάσεως
εκπαίδευσης, με κατάληξη να προβλέπεται 1 Η/Υ για κάθε 45 μαθητές, η ευθύνη της
χρηματοδότησης να μετατίθεται στους δήμους, δηλαδή για άλλη μια φορά στους
φορολογούμενους γονείς.
7)
Επαναφορά χαρακτηρισμού
«διαγωγής» στα απολυτήρια και πολυήμερων αποβολών. Μέτρο αναχρονιστικό που απέχει πολύ
από κάθε σύγχρονη παιδαγωγική προσέγγιση των μαθητών.
8)
Ρυθμίσεις σε Πρότυπα και
Πειραματικά σχολεία με σκοπό την επέκτασή τους. Το Υπουργείο προωθεί την
λεγόμενη Αριστεία στον αντίποδα της ενιαίας, καθολικής, δημόσιας και
δωρεάν παιδείας, που θα εξυψώνει το μορφωτικό επίπεδο όλων των μαθητών. Επιδιώκει
μεγαλύτερη διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων.
9)
Καθιέρωση ως ανώτερου ηλικιακού
ορίου εγγραφής στα ημερήσια ΕΠΑΛ στα 17 έτη. Με τη ρύθμιση αυτή κλείνει ο δρόμος για
χιλιάδες μαθητές να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στην ειδικότητα της επιλογής
τους. Μεγάλος αριθμός μαθητών δε θα μπορεί να φοιτήσει στο μέλλον στα ΕΠΑΛ και
ουσιαστικά ωθούνται οι μαθητές αυτοί σε ιδιωτικά κέντρα κατάρτισης, αν φυσικά
έχουν την οικονομική δυνατότητα.
10) Κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών μόνο για τα πανελλαδικώς
εξεταζόμενα μαθήματα. Το Υπουργείο Παιδείας πλέον εγγυάται την κάλυψη των κενών από
εκπαιδευτικούς, μόνο για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Με λίγα λόγια
νομοθετούν την ύπαρξη κενών στις υπόλοιπες τάξεις εφόσον δεν εγγυώνται για την
κάλυψή τους. Παράλληλα με τις διατάξεις
του νομοσχεδίου για κατά προτεραιότητα κάλυψη των κενών στα Ειδικά Σχολεία
φανερώνεται η πρόθεση του Υπουργείου να αφήνει χιλιάδες κενά σε Τμήματα Ένταξης
και στην Παράλληλη Στήριξη, ειδικά στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής που
οι μαθητές χρειάζεται να έχουν τον εκπαιδευτικό δίπλα τους από την πρώτη ημέρα.
Ανάλογες
αντιεκπαιδευτικές διατάξεις προβλέπονται και για την τριτοβάθμια εκπαίδευση,
όπως π.χ. η ουσιαστική κατάργησης
της δυνατότητας μετεγγραφών φοιτητών από μία πόλη σε μια άλλη.
Από
όλα τα παραπάνω είναι φανερό ότι το νομοσχέδιο αυτό ουδεμία σχέση έχει με
την διαμόρφωση του σύγχρονου δημόσιου και αποκλειστικά δωρεάν σχολείου που
έχουν ανάγκη οι μαθητές, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, η κοινωνία στο σύνολό της, ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα και ισότιμα τα
παιδιά μας.
Το
Υπουργείο Παιδείας, στις δύσκολες συνθήκες που βρισκόμαστε, θα έπρεπε να εξασφαλίσει τους απαραίτητους όρους για να μην
αποκοπούν τα παιδιά μας από την εκπαιδευτική διαδικασία και να εξασφαλίσει με
ευθύνη όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις υγιεινής και ασφαλούς λειτουργίας των
σχολείων (όταν αυτά θα επαναλειτουργήσουν) προστατεύοντας την υγεία των παιδιών
μας. Το νομοσχέδιο δεν ικανοποιεί, σε καμιά περίπτωση, τα αιτήματα της
εκπαιδευτικής κοινότητας, τουναντίον κινείται σε μια κατεύθυνση που μόνο
επιδείνωση μπορεί να φέρει.
Για τον λόγο αυτό, ως Ένωση Γονέων Παπάγου- Χολαργού,
δηλώνουμε την αντίθεσή μας στις στοχεύσεις και στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου και
ζητάμε την απόσυρσή του.
