Μεγάλη ανταπόκριση είχε το κάλεσμα που απηύθυνε το Δ.Σ. της Ένωσης Γονέων σε γονείς και Συλλόγους την Παρασκευή 28 Ιουνίου για κινητοποίηση λόγω του τραγικού θανάτου εργαζομένου στο προαύλιο του 1ου Δημοτικού και 1ου Νηπιαγωγείου Παπάγου.
Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στον τόπο του τραγικού συμβάντος, εκεί που ο 47χρονος Νίκος Παυλόπουλος, εργαζόμενος στην Υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου, σκοτώθηκε όταν τον καταπλάκωσε δέντρο, την ώρα που έκανε εργασίες κοπής δέντρων για την τοποθέτηση προκάτ αίθουσας διδασκαλίας για το Νηπιαγωγείο Παπάγου. Σε κλίμα συγκίνησης, οι συγκεντρωμένοι γονείς, κάτοικοι της περιοχής, εργαζόμενοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ένωσης Γονέων Παπάγου Χολαργού, πλήθους Συλλόγων Γονέων ,της Ένωσης Γονέων Αγίας Παρασκευής, του ΣΕΠΕ «Περικλής», της Α-Γ ΕΛΜΕ Β' Αθήνας ,του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής, του Συλλόγου Γυναικών Παπάγου - Χολαργού, του Συλλόγου Συνταξιούχων ΙΚΑ, τήρησαν ενός λεπτού σιγή και άφησαν λίγα λουλούδια έξω από την πόρτα του σχολείου, ενώ στη συνέχεια πορεύτηκαν προς το Δημαρχείο φωνάζοντας «Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές» και «Μέτρα προστασίας για μας και τα παιδιά μας, αν δεν αγωνιστούμε θα 'ρθει και η σειρά μας».Ομιλίες πραγματοποιήθηκαν έξω από το σχολείο από τον Γιώργο Κώτη μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου εργαζομένων του Δήμου, την Άιντα Γκικουρία μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΠΕ «Περικλής» τον Ερνέστο Τσακαλία, Προέδρου του Συλλόγου Γονέων 1ου Δημοτικού Παπάγου και μέλους του Δ.Σ. της Ένωσης Γονέων που τόνισε ότι η συγκέντρωση αυτή αποτελεί καμπανάκι κινδύνου ώστε να παρθούν μέτρα, να αγωνιστούμε κάτι τέτοιο να μην ξανασυμβεί. Στο Δημαρχείο ,επίσης, μίλησαν ο Σπύρος Κωνσταντάς Πρόεδρος του συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής και η Πρόεδρος της Ένωσης Ρουμπίνη Χρονοπούλου που ανέδειξε τα προβλήματα των σχολείων λόγω των ελλιπών μέτρων προστασίας που εδράζουν στη λογική κόστους οφέλους ,στην πολιτική που ακολουθούν Δήμος και Πολιτεία και τόνισε την ανάγκη να γίνουν όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι και όλες οι απαραίτητες στα σχολεία του Δήμου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ώστε να είναι έτοιμα να υποδεχτούν τους μαθητές τον Σεπτέμβριο με ααφάλεια( επισυνάπτεται η ομιλία).
Στο τέλος έγινε κάλεσμα ,στους φορείς που συμμετείχαν, να συγκεντρωθούν κάποια χρήματα ως μια ελάχιστη βοήθεια προς την οικογένεια του άδικα χαμένου εργαζόμενου. Τις αμέσως επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί και λογαριασμός τραπέζης, ώστε όποιος επιθυμεί να προσφέρει στήριξη στην οικογένεια.
Ομιλία προέδρου της Ένωσης Γονέων Παπάγου Χολαργού
Τούτες τις μέρες εμείς οι γονείς των σχολείων της περιοχής θα έπρεπε να ευχόμαστε καλό καλοκαίρι και εις το επανιδείν από το Σεπτέμβρη. Το τραγικό γεγονός που συνέβη δυστυχώς δεν μας επιτρέπει κάτι τέτοιο. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι κουράγιο στην οικογένειά του συνανθρώπου μας, του Νίκου Παυλόπουλου.
Η θλίψη κυριαρχεί. Μαζί της όμως υπάρχει οργή, αγανάκτηση, θυμός, ανησυχία.
Οργή, γιατί ένας νέος άνθρωπος χάθηκε άδικα, έφυγε το πρωί για τη δουλειά του και δεν ξαναγύρισε σπίτι του, στη σύζυγο και στα παιδιά του.
Θυμό γιατί είναι ένα έγκλημα που το βλέπαμε να έρχεται, προειδοποιούσαμε με κάθε τρόπο και κανείς δεν έκανε τίποτα.
Στο δήμο μας φαίνεται τα μέτρα ασφαλείας της ζωής των εργαζομένων και των παιδιών μας δεν μετράνε.
Μόνο τα τελευταία χρόνια υπάρχουν περιστατικά που χτυπούσαν των κώδωνα του κινδύνου, αλλά η Διοίκηση του Δήμου κωφέυει σκοπίμως. Γιατί όπως και άλλοι, στα διάφορα υπουργεία έτσι και εδώ τα λογαριάζει όλα ως κόστος. Ακόμα και την προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Ας θυμήσουμε ορισμένα από τα περιστατικά αυτά:
Οικοδομή αφύλακτη πίσω από το Γυμνάσιο και Λύκειο Παπάγου, όπου τέτοια περίοδο πριν 2 χρόνια ένα παιδί κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του και η οποία παραμένει αφύλακτη…
Τα σχολεία είναι παγίδες για τα παιδιά μας.
Χωρίς ηλεκτρολογικά πιστοποιητικά από το 1984, ενώ και τώρα που πιστοποιήθηκαν παραμένουν επικίνδυνα, γεγονός που αποδείχθηκε μόλις πριν λίγες μέρες, όταν σε σχολείο γονέας έπαθε ηλεκτροπληξία και σε άλλο από τύχη δεν παραδόθηκε στις φλόγες από βραχυκύκλωμα.
Μόνο οπτικοί έλεγχοι για την αντισεισμική θωράκιση τη στιγμή που υπάρχουν γερασμένα σχολικά κτήρια, ενώ θα αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι στο 1ο λύκειο Χολαργού στο τμήμα που παραδόθηκε πριν ένα χρόνο έπεσε ολόκληρο ένα παράθυρο ενώ ένας εκπαιδευτικός είχε φύγει λίγα λεπτά πριν από κάτω.
Δεκάδες ακόμα περιστατικά, που μπορεί να μοιάζουν με λεπτομέρειες μπροστά στο χαμό της ζωής ενός ανθρώπου, που όμως μπορεί να οδηγήσουν σε ανάλογες τραγικές καταστάσεις αν δε ληφθούν μέτρα ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, μέτρα που έπρεπε να υπάρχουν από ΧΘΕΣ.
Η κατάσταση που βρίσκονται τα σχολεία στο δήμο μας έφτασε στο ανατριχιαστικό γεγονός: Να «θεμελιώνεται» η ΠΡΟΚΑΤ αίθουσα που επιβάλλει ο Δήμος να μπει στο προαύλιο του 1ου Δημοτικού και 1ου Νηπιαγωγείου Παπάγου γιατί δεν επαρκούν τα σχολικά κτίρια για να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών, να θεμελιώνεται πάνω στο αίμα του αδικοχαμένου εργάτη…
Αυτά είναι τα δεκάδες μικρά και μεγαλύτερα «Τέμπη» που ερχόμαστε αντιμέτωποι εμείς και τα παιδιά μας καθημερινά. Και η αιτία δε βρίσκεται στην «κακιά την ώρα» όπως μονότονα ακούμε από τους αρμόδιους όταν γίνεται ένα τραγικό περιστατικό. Βρίσκεται στη λογική του «πάμε και όπου βγει», που οδηγεί να λογαριάζονται οι ανάγκες και οι ζωές μας ως κόστος.
Αλλά θέλουμε επίσης να θέσουμε και ορισμένα ερωτήματα, τα οποία δε μπορούν να μένουν αναπάντητα:
Με ποιου την άδεια κόπηκαν αυτά τα δέντρα, τη στιγμή που δεν υπήρχε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου;
Είχε ενημερωθεί η σχολική κοινότητα, τόσο για την κοπή των δέντρων όσο και για το τραγικό περιστατικό που συνέβη στο προαύλιο των συστεγαζόμενων 1ου Δημοτικού και 1ου Νηπιαγωγείου Παπάγου;
Αλήθεια: Η ασφάλεια των εργαζομένων και η τήρηση όλων όσων χρειάζονται για τέτοιου είδους εργασίες είναι ευθύνη της Διοίκησης του Δήμου ή των εργαζομένων;
Αντίστοιχα και για την ασφάλεια των παιδιών μας μέσα στα σχολεία τα ερωτήματα είναι ανάλογα…
Πλέον έχουμε αποκτήσει μεγάλη πείρα. Έχουμε δει και έχουμε καταφέρει με τον αγώνα μας, με τη συλλογική μας διεκδίκηση, με την πίεση που ασκεί η ίδια η ανάγκη να παιδιά μας να πηγαίνουν σε ένα ασφαλές σχολικό περιβάλλον, ότι μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα.
Και είναι βέβαιο ότι χωρίς αυτή τη δράση η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Γι’ αυτό και θα επιμείνουμε, με όλες μας τις δυνάμεις, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, τώρα που τα σχολεία είναι κλειστά για τους καλοκαιρινούς μήνες, να γίνουν όλες οι απαραίτητες εργασίες, όλοι οι απαιτούμενοι έλεγχοι για να μπορέσουμε να στείλουμε τα παιδιά μας από Σεπτέμβρη στο σχολείο και να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.
Την αποκλειστική ευθύνη για αυτές τις εργασίες και τους ελέγχους έχει ο Δήμος. Και καλά θα κάνει να πάρει μέτρα εδώ και τώρα, διαφορετικά θα αντιμετωπίσει την οργή των γονιών και όλης της σχολικής κοινότητας, όπως την αντιμετώπισε και σε άλλες περιπτώσεις και αναγκάστηκε σε άτακτη υποχώρηση.
Εμείς δεν υποχωρούμε από το δικαίωμα που έχουμε τα παιδιά μας να είναι ασφαλή.
Κλείνοντας, προτείνουμε όλοι οι φορείς που είμαστε σήμερα εδώ να συγκεντρώσουμε ορισμένα χρήματα, να τα παραδώσουμε ως μία ελάχιστη βοήθεια για τούτες τις πρώτες μέρες στην οικογένεια του αδικοχαμένου εργαζόμενου.
